این صدای نفس آخر اسرائیل است
تاریخ انتشار: ۲۸ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۹۲۴۳۰۷
علی اکبر جودکی، از طلاب حوزه علمیه، در پی جنایات رژیم صهیونیستی به مردم مظلوم غزه اشعاری را در این زمینه سرود. - اخبار فرهنگی -
به گزارش خبرگزاری تسنیم، علی اکبر جودکی یکی از طلاب حوزه علمیه در پی جنایات رژیم سفاک صهیونیستی به مردم مظلوم غزه، اشعاری را در این خصوص سرود:
می‌نویسم غم دل سوز جگر با صد آه
«هر که دارد هوس کرببلا بسم الله»
باز هم جنگ جدیدی است که آغاز شده
باز هم راه سوی کرببلا باز شده
شب شعر "طوفان خشم" در سینما فلسطین برگزار شد
باز هم وعده حق روشنی‌اش چون روز است
عاقبت جبهه مردان خدا پیروز است
ای فلسطین تو تجلی‌گه مظلومانی
پاره‌ای از تن دین قطعه‌ای از ایرانی
تو مپندار که در معرکه تنها هستی
تو دعای شب و روز همه تنها هستی
تو مپندار که جرثومه بیماردلان
شرمشان می‌شود از حمله به بیمارستان
شده درمانگه ما طعمه موشک آری
نوجوان پیر و جوان و زن و کودک آری
هجویه‌ای برای اسرائیل/ پادشاها چه‌عجب، لخت تو را هم دیدیم
پاسخ ابرهه‌ها خشم خدا سجیل است
این صدای نفس آخر اسرائیل است
به زن و کودک و مجروح جسارت کردی؟!
آیه عجز خودت را تو قرائت کردی
زیر خاکستر و خون شعله ما جان دارد
این سکوتی است بترسید که طوفان دارد
بشنو از مسجد الاقصی که اذان می‌گوید
که برای پسران از پدران می‌گوید
ما محبین علی یاور مظلومانیم
حامی غمزده و خصم ستمکارانیم
وای اگر حکم جهاد از سوی رهبر برسد
عمر نحس تو و مثل تو به آخر برسد
«ما بر آن عهد که بستیم بر آنیم هنوز»
عهد خود را نشکستیم بر آنیم هنوز
انتهای پیام/
.بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
منبع: تسنیم
کلیدواژه: رژیم صهیونیستی اسرائیل اخبار فلسطین حوزه علمیه شعر نوار غزه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۹۲۴۳۰۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بیا در آغوشم؛ به یاد «حسین بختیاری» که بهار پر کشید
به گزارش مبلغ، روایت زیر دریافتی ادبی از اشعار روضه های زنده یاد «حسین بختیاری» است که به نقل از مجله خیمه منتشر شده است. حسین بختیاری، مداح جوانی که در تلاش برای زنده‌کردن سبک های قدیمی روضه خوانی بود و شعرهای خاصی می‌خواند. او در نوروز ۱۴۰۳ درگذشت. متن کامل این روایت ادبی را در این شب زیارتی امام حسین(ع) در زیر می خوانید:
قلبت ایستاد، «و قاف، حرف اول قلب است/ آن‌جا که نبض واژه‌های تو دلتنگ می‌شود»
بهار است و در خیابان بهار، سیل باران چشم‌ها، قلب تو را می‌برند تا حرم سیدالکریم. آن‌جا ایستاده در انبوه چشم‌های بُهت زده و اشک‌های خشکیده روی گونه‌ها و بغض‌های گلوگیر، پدرت می‌آید چنان که «الفِ قامت او، دال» و «همهٔ هستی او در کف گودال»؛ کسی ناله سر می‌دهد: «خمیده، خمیده، رسیدم به تو / شکستم، شکستم، دم جسم تو» همه بی‌اختیار، نوحه می‌کنند: «جوانان بنی‌هاشم بیایید…»
*
قلبت ایستاد، «و قاف، حرف اول قبله است/ آن‌جا که شعر تو آواز می‌شود»: «کفن که دست مرا بست، دست تو باز است/ و دست باز تو یعنی بیا در آغوشم»
کسی هست که بداند این بیت از کیست؟
آن واژه‌ها، آن تک بیت‌های تَرانگیز، آن تکه‌های طنین‌دار، موجی شدند جوشیده از جنازهٔ تو. جاری، میانهٔ امواج ناکجاهایی که هم حقیقت‌اند و هم مجاز. آن بیت‌ها که خوانده بودی، باران شدند در آغاز این بهار: «مگر که صحبت ما، صحبت رفاقت نیست/ بغل بگیر مرا، احتیاج من بغل است»
می دانی، بعد رفتنت، این دل‌گویه‌ات، مثل رنگین کمان، همه‌جا پخش شد که گفته بودی: «من کیفی که در خونهٔ امام حسین کردم و زندگی‌ای که کردم، شاید پادشاه‌ها نکرده باشن… اون‌قدر به من خوش گذشته…»
*
قلبت ایستاد، «و قاف حرف اول قاصدک است/ آن‌جا که شعر برای تو پرواز می‌شود»
صدایت بین «پیج»ها پیچید که خوانده بودی: «شعرهایم همگی درد فراق است، ببخش» ولی چه زود، از روزگار فراق گذر کردی و به دلبر رسیدی. چنان‌که رفیقت سرود: «برادر رفتی و ما را غمی جانکاه می‌ماند/ طریق وصل دلبر را، دلی همراه می‌ماند»
*
قلبت ایستاد، «این واژه‌های عاریه‌ای را ببین چه سان / در سوگ قاف عشق، چه بی‌بال می‌شود»
آنک، بذر جسمت را در آستان سیدالکریم کاشته اند. تا چشم کار می‌کرد، باران اشک بود که آبیاری‌ات کنند. باز زمزمهٔ صدای این شعر روضهٔ تو بلند می‌شود: «من آخرش همه را می‌کشم به سوی حرم/ که عشق را سر هر کوچه جار باید زد»
«تا نگاه می‌کنی، وقت رفتن است»؛ که آن صدای کشیدهٔ تو، بندی از زیارت اربعین را درآیین کاشت جسم، فریاد می‌زند: «یا رحمة الله الواسعة و یا باب نجاة الاُمة»
همه کشیده و بلند می‌گویند: «یااااا حسین».
باز صدای تو در فضا می‌پیچد: «صد شکر می‌کنم که به لطف خدای خویش/ عمرم به روضه‌خوانی آن پاره تن گذشت»
*
قلبت ایستاد، «و قاف حرف اول قلب است/ آن‌جا که یاد تو تکثیر می‌شود»
* ابیات «و قاف» برگرفته از شعر زنده یاد قیصر امین پور است
حادثه تلخ برای جوان معلول ساروی که نخبه دانشگاه بود